آموزش Peyote در طلا

هنگامی که فیلمساز آرژانتینی ، هرنن ویلچز ، راهی جامعه از راه دور ویکساریکا از سان آندرس کوامیاتا تاتیکی در غرب سیرا مادر مکزیک شد ، می دانست که وارد دنیای دیگری خواهد شد. آنچه او نمی دانست این بود که چقدر عمق زندگی خودش را تغییر می دهد.

این فیلم داستان مردم Wixarika یا Huichol را می گوید ، یکی از دست نخورده ترین افراد پیشرو که در قاره آمریکا باقی مانده است ، و نبرد آنها برای نجات سایت مقدس که کیهان آنها از عملیات معدن طلا و نقره کانادا بستگی دارد. این یک داستان نشانگر یک صنعت وحشتناک مخرب در کار در سراسر جهان و در عین حال منحصر به این زمان و مکان و فرهنگ است ، و این داستانی است که بسیار زنده است.

Huicholes: Last Peyote Guardians ، یک فیلم جدید زیبا و عمیق که به تازگی در www.huicholesfilm.com منتشر شده است ، در بسیاری از جبهه ها زمینه جدیدی را می شکند. ابتدا ساخت این فیلم وجود داشت که حول زیارت یک خانواده مجرد می چرخد ، یعنی Marakame یا Shaman José Luis Ramírez یا Katira با نام Wixarika ، به بیابان مقدس Wirikuta و Cerro Quemado ، محل تولدمربوط به خورشید، خورشیدی. فیلم های دیگر در کاوش در سنت های رنگارنگ و عمیقاً معنوی مردم Wixarika ساخته شده است ، اما هیچ کس که با این سطح از عمق و حرفه ای ، سنت های معنوی این مردم و تهدید وجودی که فرهنگ اکنون با آن روبرو است ، پوشانده است.

خدمه فیلم به همراه بسیاری از اعضای خانواده رامرز نیز پیشگام رویکرد جدیدی برای توزیع در دوره ای از خود نشر و استقلال هنری است. خدمه به جای اینکه فیلم را در یک جشنواره معتبر فیلم و سپس تمرکز تلاش های خود را برای مخاطبان و جشنواره ها در شهرهای بزرگ متمرکز کنند ، این فیلم را به شکلی به نمایش گذاشتند که بیشتر شبیه به زیارت ویکساریکا باستانی باشد ، اما برعکس. دو نمایشگاه اول در مقصد زیارتی ، خود سایت مقدس تهدید شده ، دامنه کوه از راه دور و دره بیابانی از Wirikuta بود. توقف بعدی یک کاروان دو روزه بود که به سرزمین های حتی دورافتاده Wixarika می رسید. فقط در این صورت آنها تور خود را برای سرریز جمعیت در دو شهر بزرگ مکزیک ، گوادالاجارا و مکزیکو سیتی انجام دادند.

اکنون ، به دلیل فوریت پیام ، آنها در تلاشند تا پول خود را برای سفر با فیلم جمع کنند: اول ، از ماه اوت ، در آمریکای جنوبی ، و پس از آن اروپا در سپتامبر و اکتبر و ایالات متحده و کانادا در ماه نوامبربشر

من با کارگردان فیلم ، هرنن ویلچز ، و تهیه کننده ، پائولا استفانی ، و کاتیرا و پسرش کلمنته در خانه تهیه کننده در مکزیکو سیتی ، که از ماراتن هشت روز بهبود یافتند ، گرفتار شدم. در اینجا مصاحبه است.

ارائه در سان آندرس کومیاتا (عکس: فیلم حسن نیت ارائه می دهد)

HERNán: ما به تازگی از تور اکران فیلم پنج رنگ ذرت و پنج کارکرد بهبود یافته ایم و خانواده رامرز با ما در اینجا هستند. پیش نمایش جهانی Huicholes: آخرین Guardians Peyote بسیار مورد استقبال قرار گرفت و واقعاً از انتظارات ما فراتر رفت. ما از مردم مکزیکی بسیار سپاسگزاریم اما به خصوص کسانی که در آن شرکت کردند و از ما نیز حمایت کردند. سه سال و نیم از شروع این کار می گذرد ، تقریباً به عنوان یک دستورالعمل شورای بزرگان سان آندرس کومیاتا. آنها از من خواستند كه فیلمی را انجام دهم تا داستان مبارزات خود را برای نجات مقدس ترین سایت خود بازگو كنم و این نتیجه است.

تریسی: صحبت از تور اکران فیلم ، اجازه دهید ابتدا در مورد آن صحبت کنیم. چه چیزی بیشتر از همه برای شما برجسته بود که با این فیلم سفر کردید ، چه چیزی شما را از نظر نحوه دریافت آن شگفت زده کرد؟به طور خاص ، واکنش های مختلف مخاطبان بسیار متفاوتی که توانستید به آن برسید؟

پائولا: برای ما بسیار مهم بود که فیلم را در وهله اول به Real de Catorce و جمعیت کویر و به همین ترتیب به سرزمین های Huichol در کوهستان ببریم. اولین علاقه ما این است که این فیلم را به افرادی که تحت تأثیر این درگیری توسط معدن در Wirikuta قرار دارند ، ببرد و بنابراین اولین کسانی که در بیابان زندگی می کنند و البته به Wixaritari.

همانطور که هرنن قبلاً گفته بود ، اولین پاسخ این بود که بیش از 500 نفر در آن حضور داشته باشند ، در Real de Catorce مانند Estación Catorce و در سرزمین های Huichol. در گوادالاجارا ، ما هرگز نمی توانستیم تصور کنیم که 800 نفر ظاهر می شوند و بیش از نیمی از آنها در خارج باقی مانده است. بنابراین بدیهی است که Wirikuta موضوعی است که به بسیاری از افراد علاقه مند است. در مکزیکو سیتی ، جایی که آخرین لحظه در مکان تغییر مکان وجود داشت و سپس باران بارید ، حدود 2500 نفر معلوم شدند-و آنچه بسیار متحرک بود نیز این است که اکثریت جوانان بودند.

علیرغم طوفان باران و تغییر مکان آخرین مکان ، بیش از 2500 نفر برای نمایش در فضای باز فیلم در مکزیکو سیتی معلوم شدند.(عکس: فیلم Huicholes با احترام)

در مورد عملکرد گوادالاجارا ، در انواع افرادی که آمدند ، تنوع عظیمی وجود داشت. من فکر می کنم پاسخ عمومی - این یک تور خیلی سریع بود ، نه؟در هشت روز ما پنج رویداد انجام دادیم و بیش از 2700 کیلومتر طی کردیم. بنابراین ما فرصتی نداریم که پس از عملکرد برای مدت طولانی در هر مکان بمانیم اما بلافاصله پس از اتمام فیلم آنچه بیشتر از همه دریافت کردیم کلمات با تشکر عمیق بود. در Estación Catorce ما بین 16 تا 18 سال با بچه ها صحبت می کردیم و آنها می گفتند ، "ما همیشه Wixaritari را با زیارت های آنها دیده ایم و هرگز واقعاً درک نکرده ایم که درباره آن چیست. اکنون ما می فهمیم. "

در Real de Catorce ما این فرصت را داشتیم که با Ejidatarios (صاحبان زمین جمعی ، عمدتا کشاورزان کوچک) از کوه ها و همچنین دره صحبت کنیم و آنها سپاسگزار بودند که توانستند به اطلاعات جدی دسترسی پیدا کنند ، و همچنین چیزی که ادامه می یابددر این اظهارات اهمیت این نکته را روشن می کرد که مردم Wixárika قصد ندارند کسی را از سرزمین خود یا توانایی خود در امرار معاش محروم کنند. یکی از اظهارنظرها این بود که واقعاً برای بسیاری از ساکنان Wirikuta که مردم Wixárika در آنجا بودند ، واقعاً مورد توجه قرار گرفت و در مورد تأثیرات معدن در قلمرو آنها و چگونگی تأثیر آن بر آب ، به چشمان خود نگاه می کرد.

در مکزیکو سیتی این فیلم با آبپاش نور باران (که به عنوان یک نعمت در بین مردم Wixárika و هواداران آنها در نظر گرفته می شد) به پایان رسید و تشویق و فریادهای Viva Wirikuta ، بسیار متحرک. من فکر می کنم اگر آنطور که باران باران نمی بارد ، فکر می کنم می توانستیم با 5000 نفر به پایان برسیم. این فیلم نیست ، موضوع است ؛من فکر می کنم مردم واقعاً به موضوع Wirikuta حساس هستند.

الیازار رامرز ، نوه Katira و پسر Enrique.(عکس: فیلم Huicholes با احترام)

هرنن: برای من شخصاً این احساسات زیادی بود ، روزی که این فیلم را در سن آندرس کومیاتا نشان دادیم. افراد زیادی بودند که جمع می شدند ، بسیاری از زنان ، بسیاری از خانواده ها ، بسیاری از کودکان و مقامات اولین کسانی بودند که به ما تبریک می گفتند ، کمیسر ، دولت ، همه آنها در آنجا جلسه بودند و ما در آنجا بودیم تا کارهایی را که انجام داده ایم نشان دهیمدر سال 2011 توسط مقامات دیگر در همین مکان متهم شده است. به نظر می رسید که آنها از ما استقبال می کنند و آن زمان باران می بارد ، و آنها ماندند و منتظر آن بودند. این واقعاً یک تجربه زیبا بود.

در گوادالاجارا واقعاً چشمگیر بود. ما انتظار آن را نداشتیم. در ابتدا ، در Real de Catorce ، فهمیدیم که تأثیر عموم بیش از آنچه انتظار داشتیم بود و این در ابتدا یک تعجب بزرگ بود ، و سپس خوش بینی شد. اما در گوادالاجارا از همه چیز فراتر رفت. این کار به پایان رسید که مدیریت کمی دشوار بود ، و همچنین افرادی که منتظر باران در مکزیکو سیتی بودند نیز چشمگیر بود.

من می خواهم داستانی از چیزی را که در Real de Catorce اتفاق افتاده است به اشتراک بگذارم. یک زن مسن ، بیش از 70 سال یا بیشتر ، فروتن ، از بیابان وجود داشت ، که گفت که او برای دیدن فیلم در Real de Catorce بوده است و حالا او با نوه خود پایین آمده است تا بتواند فیلم را ببیندبشراو می خواست آن را بخرد و آن را با تمام خانواده اش به اشتراک بگذارد. برای من که واقعاً دوست داشتنی بود.

تریسی: من می خواستم در مورد اصحاب Huichol شما سؤال کنم - این تجربه کل برای آنها چگونه بود ، و چگونه برای شما سفر کرد ، با آنها سفر کرد؟

پائولا: ما در حال حاضر خانواده Ramírez را در حال حاضر با ما داریم ، بنابراین می توانید مستقیماً از آنها سؤال کنید. در اینجا کلمنته است.

کلمنته: برای من عالی بود و برای خانواده ای که برای پنج کارکرد حضور داشتند - این یک حس بزرگ قدردانی از کسانی است که این موضوع را به وجود آورده اند. من فکر می کنم این باعث شده است که مردم واقعاً کمی در مورد آنچه ما مردم Wixárika زندگی می کنیم تأمل کنند. کسانی بودند که انگیزه های ما را زیر سوال می بردند ، خواه آنچه ما در شرکت در این فیلم انجام می دادیم خوب یا بد بود ، اما احساس می کنیم که این کار درستی است.

برای من مهمترین چیز این بود که مردم آن را دوست دارند ، که آنها منتظر باران و سرما بودند تا فیلم را ببینند.

تریسی: بله ، می توانم تصور کنم که این یک تجربه واقعاً عاطفی بود. من می خواهم بعداً با شما صحبت کنم ، کلمنته ، با عمق بیشتری. و برای پائولا و هرنن - به اشتراک گذاشتن این تور با چنین گروه بزرگی از مردم Wixárika چه بود؟

تهیه کننده فیلم ، انسان شناس و ارتباط شناس ، پائولا استفانی (مودبانه: فیلم های کابوپرو)

پائولا: واقعاً ما به طرز خارق العاده ای با هم کار کردیم. این خدمه از حدود 15 Teiwaris (Wixárika Word برای Non-Wixárika) ساخته شده است ، و کم و بیش 25 یا 30 Wixaritari (جمع برای Wixárika). ما یک تدارکات بسیار پیچیده داشتیم. ما مکزیکو سیتی را ترک کردیم و با پنج کامیون به سمت Real de Catorce حرکت کردیم: یکی برای خدمه فیلم تعیین شده است. یکی برای روزنامه نگاران ، دو نفر برای Wixaritari که با ما همراه بود و دیگری برای صفحه نمایش و اپراتورهای صفحه نمایش. از آنجا به سان آندرس و از سان آندرس به گوادالاجارا و از گوادالاجارا تا مکزیکو سیتی رفتیم. سرانجام با تقریباً 35 نفر به مکزیک رسیدیم - ویکاریتاری بیشتر از Teiwaris.

همزیستی بین ما - همه ما یک تیم بودیم: خانواده رامرز و مردم خدمه تولید. ما به همه جا با هم رفتیم ، با هم خوردیم ، با هم خوابیدیم ، با هم کار کردیم ، مصاحبه هایی که دادیم. همیشه اعضای خانواده رامرز حضور داشتند. بنابراین تجربه انجام این تور ، و تمام کارکردهای آزاد و رایگان برای عموم - که بسیار مهم است ، تریسی ، زیرا ما به عنوان خدمه تولید باید با پیام منسجم باشیم و توانسته ایم پنج نفر را حمل کنیمرویدادهای رایگان که در آن بیش از 4600 نفر این فیلم را دیدند - این یک موفقیت کامل است. و از این گذشته ، این که توانسته ایم با خانواده رامرز - که همه در خانه من هستند - همکاری کنیم - از 6 مه آغاز شد. ما قبلاً با هم بودیم و هنوز با هم هستیم. بنابراین یک ماه کامل کار است. حتی فکر می کردیم تور ما در هشت روز انجام دادیم ، ما کار را انجام دادیم و پنجشنبه می خواهیم با یک عملکرد در تئاتر با رسانه ها به پایان برسیم. بنابراین ما یک ماه با 14 ویکساریتای بزرگسال ، 4 کودک ، به علاوه کارگردان زندگی می کنیم. همه در خانه من

تریسی: شگفت انگیز. و این حتی زمانی را که در طول سالهای تولید با هم گذرانده اید ، شامل نمی شود.

پائولا: همچنین افراد در صحرا با هم همکاری می کردند تا با هماهنگی لوئیس آگیلار همکاری کنند. برای انجام وقایع در Real de Catorce و Estación Catorce ، بیش از 15 نفر از مردم محلی نیز برای سازماندهی این رویداد کار کردند. در سرزمین های Wixárika ، همچنین افراد Wixaritari در آنجا حضور داشتند که کار می کردند ، و همچنین در گوادالاجارا ، بنابراین یک تیم تولید محلی در هر منطقه وجود داشت.

این یک بار در یک تجربه زندگی بود.

تریسی: بله ، من فقط می توانم تصور کنم ... اکنون کمی به زمان بازگشت ، به تولید فیلم. آیا می توانید در مورد آن با من صحبت کنید - آغاز ، هرنن ، در همان ابتدا ، چگونه به ساخت این فیلم رسیدید ، زیرا همانطور که من آن را درک می کنم ، شما واقعاً تصمیم گرفتید فیلمی بسیار متفاوت بسازید. و چگونه بود که شما به این تعهد رسیدید - زیرا این آشکارا یک تعهد عظیم بود.

هرنن: بله ، این درست است. ما در مورد سخت ترین والدین جهان یک سریال نمایش واقعیت در آلمان تولید می کردیم - نمایشی که واقعاً موفق بود ، و ما محتویات بین المللی ، من و شریک زندگی من بنی سیلوا ، از کابوپرو فیلم ها را مدیریت کردیم. من در آن زمان در آلمان زندگی می کردم. زمینه فیلمبرداری اولین کوتاه با خانواده Ramírez - و می توانید آن را در Vimeo ، در فیلم های Kabopro مشاهده کنید - پس از درخواست اجازه فیلمبرداری با خوزه لوئیس - Katira ، Marakame ، پدر خانواده Ramírez - آنها در مورد Wirikuta به ما گفتندبشرما در مورد آن چیزی نمی دانیم.

بنابراین ما با مقامات سنتی جامعه سان آندرس کومیاتا ملاقات کردیم تا مجوز بخواهیم - این چیزی است که در هر جامعه سنتی در هر نقطه از جهان لازم است و ما سالها را صرف فیلمبرداری جوامع بومی در سراسر کره زمین کرده ایم ، بنابراین می دانیمکدها و پروتکل های احترام در جامعه. آنها در آنجا تقریباً مانند یک دستور معنوی ، ما را به روشی درخواست کردند ، همانطور که اکنون آن را تفسیر می کنیم - زیرا این جلسه تغییر گارد 2011 بود ، هنگامی که Efrén Bautista Parra به عنوان فرماندار سان آندرس Cohamiata به عهده گرفتتاتیکی ، و جایی است که بزرگان به همراه او گفتند ، بله ، ما می توانستیم ، به طور مؤثر. اما این که آنها از ما می خواستند بمانیم و داستان مبارزه برای دفاع ، برای نجات Wirikuta ، سرزمین مقدس آنها ، جایی که Peyote یا Hikuri رشد می کند ، فیلمبرداری کنید.

بنابراین از آن لحظه به بعد ، تقریباً یک وسواس بود که این پیام را به جهانیان و به اشتراک گذاشتن آن در یک فیلم بگویید. این وقتی اولین نفر از خدمه وارد شد - خوزه آندرس سولرزانو ؛قبل از شروع پروژه ، سعی کردم با پائولا استفانی تماس بگیرم ، اما او جواب نداد ، بنابراین مدیریت خودمان به عنوان یک تولید جدی واقعاً پیچیده بود. از ابتدا ، باید بگویم ، ما با یک وبلاگ مشورت کردیم که Venado Mestizo نامیده می شد. از آنجا پائولا استفانی را پیدا کردیم.

در لحظه ای که ما در مورد این پروژه تصمیم گرفتیم ، با دیدن اینکه می خواهیم به زیارت برویم - زیرا زیارت خانواده می تواند مرکز چشمگیر فیلم باشد - بنابراین منبع اطلاعاتی که پیدا کردیم کامل ترین و بیشترین استجدی Venado Mestizo بود. با او در تماس با او ، ما به همین دلیل که اشاره کردم ، کمی در این مورد به تأخیر انداختیم ، بنابراین ما تولید را بدون اینکه واقعاً در مسیر خود قرار بگیریم ، شروع کردیم ، که وقتی سرانجام پائولا استفانی را پیدا کردیم ، که به پایان رسید سوم عضو این تیم است ، ما را روشن کردیم.، و ما شروع به کار به روشی یکپارچه کردیم. بنابراین خوزه آندرس سولرزانو ، پائولا استفانی ، از طرف تولید ، و بدیهی است با حمایت و الهام مطلق خانواده رامرز.

بنابراین به این ترتیب این پروژه توسعه یافته است ، و بسیاری از افراد به لطف تماس های پائولا ، از جمله شما ، تریسی ، به این نتیجه رسیدند که بتوانند مطالب اساسی مانند فیلم های سازمان ملل و ونکوور را بدست آورند ، و بسیاری از لحظات دیگر از این امر این امردر سه تا چهار سال گذشته آشکار شده است.

بنابراین من در آنجا با این دستورالعمل بودم و من به تنهایی کار کردم ، یک تیم یک نفره ، بدون تأمین مالی ، زیرا بدیهی است که مردم Wixárika نمی خواستند من را تأمین مالی کنند. من مهلت یا هر چیز دیگری ندارم. بنابراین زمان عجیبی بود ، با زبانی که نفهمیدم. بنابراین ، وقتی من چیزی را می خواهم که آنها با دو جمله پاسخ دهند و مانند پنج دقیقه طول می کشد تا ترجمه شود ... بزرگان Wixárika با انگشت سیگنال می کنند ، و من نفهمیدم. این بسیار شدید بود زیرا نه تنها این ، بلکه توضیحی در پشت آن وجود خواهد داشت که به طور خاص به ما هدایت می شد.

این یک فیلم بسیار جاه طلب از نظر تمام مضامین مورد نظر ، از نظر تمام صداهایی که در مورد موضوعات صحبت می کنند. با ایده اصلی صرفه جویی در Wirikuta از هر فعالیتی که ممکن است آن را به عنوان یک موجودیت ، به عنوان یک منظره ، به عنوان یک قلمرو در معرض خطر قرار دهد. این کمی از آنچه آنها می فهمند ، و آنچه که کمپین اطلاعاتی در تلاش است تا در فرآیندها یا روشها یا مسائل زیست محیطی تضعیف شود - هنوز جلسه ای نبوده است. چه واقعیت و آنچه قانون مکزیک از آن خواسته و اعلام می کند ، با صدای جیمی مارتینز ولوز ، کمیسر گفتگو با مردمان بومی مکزیک از دولت فدرال فعلی در اینجا در مکزیک ، که لازم است در مورد هر گروه بومی مشورت کنیدفعالیتی که قبل از انجام هر کاری بر سایت های مقدس آنها تأثیر می گذارد - و این اتفاق معکوس رخ داد. به گفته مردم Wixárika ، نه مقامات شرکت و نه دولت دقیقاً تأثیرات احتمالی یا نحوه انجام کار را برای آنها توضیح نداده اند. در حال حاضر حدود 90 درصد از این ذخیره علاوه بر فعالیت های کشاورزی که تا حد زیادی بر اکوسیستم تأثیر می گذارد ، برای پروژه های Megamining اعطا می شود ، که بسیار ظریف و بسیار اساسی است. این واقعیتی است که در فیلم بیرون می آید و درهای گفتگو را باز می کند و قصد ما این است که به طور کلی یک گفتگو در جامعه باز کنیم ، که برای حل و فصل درگیری که برای مکزیک و جهان بسیار مشکل ساز بوده است ، لازم است. در این زمان

Tulama en el Desierto (عکس: فیلم Huicholes با احترام)

تریسی: من تصور می کنم که این باید یک مستند بسیار دشوار برای فیلم ، از نظر لجستیکی نیز باشد. آیا می توانید کمی در مورد چالش هایی که به عنوان خدمه تولید با آن روبرو هستید صحبت کنید؟

هرنن: چالش ها ثابت و چندگانه بود. از ابتدا تا انتها بسیار خشن بود ، تا آخرین لحظات آخرین ارائه از پنج عملکرد.

به شما ایده ای بدهدما فقط از قلمرو Huichol در سان آندرس خارج شده ایم و 20 دقیقه از جاده فاصله داریم و رونق می گیریم! کامیون از گاز فرار کرد. بنابراین در اینجا ما در وسط کوهها ، شب ، بدون بنزین - با یک خانواده کامل با فرزندان هستیم. خوشبختانه یک مقام هویچول همراه شد و ما را نجات داد. اما وضعیت کامیون بسیار پیچیده بود و ما تمام شب منتظر حل آن بودیم.

سپس یک وضعیت پیچیده دیگر با گروهی از افراد در آنجا به نام Zetas وجود داشت. ما با آنها رویارویی داشتیم و در آنجا با کل خانواده رامرز و خدمه تولیدی خود در وسط این کار بودیم. ما توقف کردیم؛این افراد بسیار مشکوک بودند و از گذرنامه های ما خواسته شدند - این پیچیده بود. حضور خانواده در تولید هاله محافظت و آرامش در اطراف همه چیز بسیار مهم بود ، اما ما در برخی از لحظات بسیار نگران کننده عبور کردیم. این کار در پایان ترجمه در رویدادهای اجتماعی ساده ترین قسمت بود.

در بیابان و در سیرا شبهایی بدون خواب وجود داشت ، خیلی سرد بود ، ما گاهی اوقات در خارج از کامیون ایستاده بودیم ، نه غذای زیاد ، واقعاً در سطح معیشت ، و واقعاً این یک روند بود. برای خانواده ، این همه مراسم بود. آنها به ما اجازه دادند که شاهد باشیم.

هنگامی که ما به سمت Kalihuey (معبد) در دره پایین رفتیم ، واقعاً شدید بود ، صعود به پایین و سپس با تمام تجهیزات و هر چیز دیگری به عقب برگردیم. و هنگامی که ما به چشمه ها رفتیم ، جایی که خوزه آندرس با دوربین در باتلاق تا زانوهای خود غرق شد و همه در اطراف آن می خندند - این یک تجربه معنوی بود ، چیزی که نیاز به تعهد و قدرت زیادی داشت. سپس صعود به Quemado از Mastranto ، که واقعاً شدید و دشوار بود ، با حمل تمام تجهیزات از جمله کشویی ، که به دوربین اجازه می دهد حرکات ظریف را انجام دهد ، همه اینها بسیار سنگین است زیرا تجهیزات با کیفیت ، دوربین های مختلف و فقط دو نفر وجود دارداز ما در آن لحظه و در سراسر زیارت. پائولا نمی تواند با ما باشد زیرا او در شهر بود که کارهای بسیار مهمی دیگر انجام می داد - بنابراین فقط خوزه آندرس در این روند اساسی برای فیلم وجود داشت. این بخشی از سفر بود که ما اکثر مصاحبه ها و البته زیارت را انجام دادیم و واقعاً دشوار و خواستار ، از نظر جسمی و روحی بود. این تجهیزات همچنین دچار مشکل شدند. ما یک دوربین هوایی اجاره کردیم و هلیکوپتر در وسط بیابان سقوط کرد و خوب ، همه چیز اینگونه بود.

اما من فکر می کنم همه این موارد در فیلم - که این یک مورد فوریت است - با صدای واقع گرایانه ، بسیار باد ، همیشه باد بسیار زیاد است. کمی از قلب وجود دارد که در این امر باقی مانده است زیرا ما فراتر از یک اثر هنری ، چشم انداز شخصی هستیم. در عوض ، این یک پروژه گروهی بود ، با کل تیم در اینجا و تیم در آرژانتین - به هر حال افرادی در آنجا حضور دارند که موسیقی و طرح ها را انجام می دادند ، آرم شگفت انگیز - همه اینها ، گفتن خیلی طول می کشد. بدون پائولا استفانی و تیم مکزیکی و خانواده رامرز و همه افرادی که از جامعه Wixárika ، مقامات و مردم از بیابان و از روستاها همکاری می کردند - با همه آنها ، این فیلم اتفاق نمی افتاد. برای بیان سخنان ریکاردو فلورس ، مهندس ارشد با Minera Real Bonanza ، این فیلم 100 ٪ مکزیکی است. این یک تیم آرژانتینی است که با تولید مکزیک همکاری کرده است.

در حال حاضر برش کارگردان برای بارگیری در وب سایت در دسترس است. در دو هفته ما نسخه کاملاً ویرایش شده با زیرنویس به زبان انگلیسی را برای نمایشگاه جهانی خواهیم داشت. برش کارگردان به نسخه کلکسیونر می رود. مورد دیگر برای نمایشگاه در جوامع ، محلات ، تا جوامع آمازون خواهد بود - این یک نسخه خلاصه تر برای عموم مردم خواهد بود.

ما پس از آن به امید اینکه برخی از دعوت نامه ها را برگزار کنیم ، ما در حال برگزاری تورهای خود خواهیم بود ، در جشنواره های فیلم شرکت خواهیم کرد و در واقع ما در حال حاضر برخی از آنها را می گیریم ، و امیدواریم که در مکان های تور خود که در این نوع درگیری ها و به ویژه مواردی که دارند ، بگنجانیمارتباط با سنت های اجدادی و مقابله با موضوعاتی به عنوان جاری به عنوان آب و هوا ، آب ، خودکفایی مردم ، عدالت اساساً.

ذرت بومی از قلمرو Wixárika (عکس: فیلم Huicholes)

پائولا: صادقانه نقشی که من بازی کردم به عنوان پیوندی بین مردم ویکریکا از جوامع مختلف و متخصصانی که در این مستند شرکت می کنند - می خواهم به ایوان گوزمن ، برادر لالو ، که از زمان شروع ما در سمت من شرکت کردند ، اشاره کنمبرای تولید مصاحبه ها و صحبت با هرنن برای توصیه به چه کسی باید مصاحبه شود. این روند - این فیلم به سه نفر اختصاص یافته است و یکی از آنها ایوان است که سال گذشته ما را ترک کرد.

علاوه بر مشارکت من در ارتباط، انتشار مطالب، برای دفاع از Wirikuta. حداقل کار من همیشه فراگیر بود و من همیشه به صدای همه جوامع، شرکت معدن، دولت فدرال و شهرداری توجه داشتم. بنابراین بله، من معتقدم بخشی از چالش من در این تولید مربوط به این بود که بتوانم روی متخصصان و متخصصان در موضوعات مختلفی که در فیلم ظاهر می شود حساب کنم. من واقعا خوشحالم - برای من این یک کار بسیار جدی و محترمانه است. و اینکه بتواند روی مشارکت دولت فدرال و شهرداری و شرکت معدن حساب کند، چشم اندازی بزرگتر از درگیری به آن می دهد. من همچنین از مشارکت مردم ویریکوتا در فیلم خوشحالم. من معتقدم در بیشتر مطالبی که در چهار سال گذشته منتشر شده، آن صداها همیشه غایب هستند. تعادل همیشه در کنار صدای Wixárika است. همچنین فکر می‌کنم کار به‌ویژه تونواری چاوز از تیم فنی جبهه دفاعی Wirikuta و کمپین او برای حق اطلاعات نیز درها را به روی ما باز کرد تا بتوانیم این فیلم را در Real de Catorce بسازیم. تونواری به روشی ابتدایی اما دقیق و ملموس آن مسیر را برای ما باز کرد. و کاری که ما با فیلم انجام دادیم متمرکز کردن اطلاعات بود که دسترسی به رسانه های جمعی را تسهیل می کرد.

بنابراین، برای من، چالش من این بود و هست که فیلم از نظر صداها متعادل است، از نظر علمی و علمی، اطلاعات جدی را ارائه می دهد، و همچنین نظرات برخی از رهبران - برای من بسیار جالب است، مثلا شنیدن درصداهای اتحادیه ویکساریکا و شورای منطقه ای ویکساریکا، صدای خوان کاریلو و سانتوس د لا کروز را فیلمبرداری کنید. برای من این یک دستاورد بزرگ است.

و خوب، در بخش تولید، کار از راه دور با خدمه روی زمین - و لحظاتی بود که مجبور بودیم کارهای دیگری انجام دهیم، زیرا برای زندگی کردن نیز باید کار کنیم! فکر می کنم اگر این نبود، احتمالاً می توانستیم در یک سال تمام کنیم! اما این یک فیلم مستقل است، تریسی.

کلمنته رامیرز (عکس: Courtesy Huicholes Film)

تریسی: چقدر طول کشید تا تمام تولیدات از ابتدا تا انتها انجام شود؟

پائولا: سه سال - و نزدیکی من با Frente (جبهه دفاعی Wirikuta) ، با مردم Wixárika ، با جوامع مختلف ، با بسیاری از افراد که در محتویات شرکت کرده اند ، فکر می کنم من یکی از افرادی هستم که بیشتر این جنبش را می شناسمبشربنابراین من به نوعی راهنمایی برای هرنن بودم و می توانم بگویم ، نگاه کنید ، این اتفاق می افتد. تلاش برای صداهای به مناطق مختلف تحقیق و پشتیبانی ، زیرا همچنین تولید اطلاعات به زمان نیاز دارد. سه سال پیش ما اطلاعاتی در مورد موضوع آب نداریم. بنابراین فیلم نیز زمان لازم را می برد زیرا ما به عنوان این حرکت به عنوان جنبش برای دفاع از Wirikuta به ساخت این فیلم رفتیم.

بنابراین تولید تمام این تور نیز یک چالش بزرگ بود. من خوشحالم که ما این کار را کردیم ، ما این کار را به خوبی انجام دادیم. ما پنج رویداد موفق داشتیم که در آن بیش از 4600 نفر فیلم را دیدند.

تریسی: آیا حکایتی وجود دارد که می خواهید به اشتراک بگذارید - داستانهایی که دوست دارید درباره چیزهای دیوانه وار که در طول مسیر اتفاق افتاده است بگویید؟

پائولا: من داستان را در مورد زمانی که در سن آندرس ما فقط در حال تنظیم صفحه بودیم دوست دارم و یک ابر پایین آمد و پلازا را که در آن کار می کردیم را پوشانده بود - و همه اطراف ما واضح و زیبا بود ، فقط درست بالای سر ما وجود داشتابراز تگرگ ابرو من فکر می کردم ، ما نمی توانیم فیلم را نشان دهیم ، باید این رویداد را لغو کنیم.

کاتیرا گفت که این یک نعمت است. و در 10 دقیقه باران وجود نداشت و ما توانستیم پروژه کنیم. بیش از 500 نفر آمدند ، و ما تماشا کردیم که ایستاده است زیرا نمی توانیم بر روی زمین بنشینیم چون خیس بود. و با تمام سرماخوردگی ، این باران واقعاً یک نعمت بود.

یکی از اولین نمایشگاه های "Huicholes: The Last Peyote Guardians" در سن آندرس کوامیاتا-تاتی کی بود ، جایی که بزرگان از کارگردان هرنن ویلچز خواستند تا این فیلم را بسازد.(اعتبار: خوزه آندرس سولرزانو)

هرنان: خدمه تولید این تور نیز بسیار متنوع بود. افرادی که حرفه های مختلفی دارند ، افرادی که در سیرا از سیتراس ، مردم از بیابان ، مردم گوادالاجارا زندگی می کردند. درس این بود که اگر می خواهید کاری انجام دهید می توانید آن را انجام دهید. و در مقابل همه افرادی که در این کار شرکت کردند ، قلب اول آمد. نکته جالب این است که پیام به خانه رسید. نه فقط پیام Wixárika بلکه پیام مراقبت از مادر زمین و اهمیت مراقبت از سرزمین های مقدس.

من فکر می کنم این پیام همچنین در رابطه با صنعت معدن - استخراج گرایی و نابودی محیط زیست. به همین دلیل ما بسیار علاقه مند هستیم و از سازمانهایی که با افراد بومی و جوامع روستایی و گروه های محیط زیست همکاری می کنند ، می خواهیم که برنامه کار آنها شامل امکان اشتراک این فیلم در جوامع خود است و آنها در این مورد از ما حمایت می کنند.

تریسی: با کمی زمان برای تأمل ، مهمترین درس ها ، مهمترین چیزهایی که در این فرایند آموخته اید چیست؟

هرنن: اول از همه ، کار تیمی مهم بود. با چیزی که به عنوان یک دستورالعمل شخصی آغاز شد ، و مانند یک توپ برف ، قلب ، و خورشید و آتش و سایر افراد بسیار ارزشمند که افراد و افراد دیگر را آورده بودند ، شروع به رشد کردند ، حتی از طریق فیس بوک ، کسی را می شناختند که کسی را می شناختند.، و هرکدام از قلب خود می دادند. بنابراین با هرکدام بخش کوچک خود را ، بتن ریزی در اقدامات کوچک و مخاطبان - که مردم نیز این پروژه را می گفتند ، چه کسی است ، چه کسی این کار را انجام می دهد ، چه کسی این بیگانگان است ، چه انگیزه های آنها چیست ، این و این شد. روشن کنید که این یک پروژه معتبر بود. که ما واقعی بودیم و گفتمان جدی را در مورد اینکه با چه کسی صحبت کردیم و چه کسی به ما فضا داد ، آورده ایم.

ما نمایش هایی داشتیم که تمام راه را تا مقامات Wixárika به فعالان به دانشگاهیان ، دولت و رهبران فرهنگی و همچنین ساکنان بیابان و کوه ها می رساند. ما مقامات شهرداری منطقه ، مردم شرکت معدن را داشتیم و اکنون از جوامع دیگر دعوت می کنیم و می بینیم که چگونه می توانیم این مسئله را به وجود آوریم. افراد بسیار ارزشمندی وجود دارند که به تحقق آن کمک کردند ، Rumbo Nomada ، Masacalli ، Nierika ، Armando Loizaga ، از ابتدا دوست عالی این پروژه. برخی از کسانی که اکنون غایب هستند اما فکر می کنم این پیام از سادگی ظاهری این افراد ناشی شده است که در واقعیت یک کیهان بسیار پیچیده است. این سالها طول کشیده است که انسان شناسان در مورد نام ها و کدها و شخصیت ها و داستانهایی که در دنیای خود در هم تنیده اند ، توافق کنند که آنها در شیوه های خود زنده نگه دارند ، که در قلب بنیادی آن Wirikuta است. و بدون این مکان ، آنها نمی توانند این کار را انجام دهند.

و آنها اکنون دعوت می کنند ، به شکلی که قبلاً هرگز اتفاق نیفتاده است ، مردم می آیند و با آنها یاد می گیرند که مردم به آنها کمک می کنند تا این دانش را به اشتراک بگذارند - بخشی از آن ، حداقل ، می تواند به اشتراک گذاشته شود ، زیرا بخش دیگری که بسیار مقدس است ،بسیار قدیمی ، و نمی توان توضیح داد - اما دانستن تنها راهی که بیشتر مردم تا به حال با دیدن فیلم به دست می آورند ، با دیدن فیلم است ، بنابراین آنها با ما سفر کردند.

و تأکید بر این مهم است ، این یک سیرک نیست ، این یک نمایش نیست. این یک نمایش است ، تیمی که مردم Wixárika نیمی از یک به علاوه یک دارند.

کارملا رامرز ، دختر Katira ، در آموزش به عنوان یک نام ماراکا نیز.(حسن نیت ارائه می دهد: فیلم Huicholes)

پائولا: برای من مثل این بود که چرخه ای در کار من با همراهی مردم Wixárika برای همه این سال ها بسته شود. در کار برای این سالها در انتشار در مورد Wirikuta - این فیلم کار بسیاری از ما ، تریسی است که یک گفتمان منحصر به فرد ایجاد می کند. برای من این یک فیلم بسیار دلگرم کننده است ، به این معنا که مردم می توانند برای همین هدف با هم همکاری کنند و فکر می کنم این فیلم کار بسیاری را جمع کرده است.

از طرف دیگر ، من فکر می کنم آنچه باعث می شود احساس خوبی و افتخار از آنچه به دست آورده ایم ، توانسته است نه تنها با افراد اکسپرس کار کند. اما برای اینکه بتوانیم با خانواده رامرز همکاری کنیم ، افراد جوامع مختلف.

این طور نیست که یک بار فیلمبرداری شده و همین است. این واقعاً مبلغ بیش از سه سال کار بود ، بنابراین من می بینم که فیلم و کار ما منعکس شده است - مال شما ، معدن ، گل و ایوان و همه سازمان ها. من آن را مانند یک بازگو فوق العاده از یک داستان از یک جنبش می بینم. همچنین من از مسیری که تصمیم گرفتیم با هرنن طی کنیم بسیار خوشحالم تا این پنج کارکرد را انجام دهیم. این نشان دهنده قصد ما است که پیام در هر گوشه کوچکی از جهان وارد شود.

بنابراین اکنون بازی نمایش و توزیع را شروع می کنیم. فیلم های زیادی وجود دارد که ابتدا به جشنواره ها می روند و یک سال را در جشنواره ها می گذرانند و سپس به نمایش در می آیند. ما تصمیم گرفتیم که ابتدا به نمایش درآمده و سپس از طریق مدار جشنواره عبور کنیم. آن را به صورت آنلاین قرار دهید ، و سپس مدار جشنواره را در جایی انجام دهید که آنها را در جایی که می توانیم از ما دعوت کنند - زیرا آنچه می بینیم این داستانی است که هم اکنون اتفاق می افتد. زنده است. همانطور که سانتوس در فیلم گفت ، همانطور که مردم Wixárika یک فرهنگ زنده هستند ، آنچه در این فیلم می بینیم در حال حاضر اتفاق می افتد - این فیلم یک فیلم زنده است. بنابراین ما امیدواریم که یک گفتگوی گفتگو را آغاز کنیم ، اما گفتگوی جدی ، از جمله همه افراد درگیر. به همین دلیل ما این فیلم را بصورت آنلاین قرار می دهیم ، به طوری که افراد بیشتری می توانند از این امر آگاه باشند ، زیرا واقعاً مردم Wixárika در سراسر جهان هواداران دارند و آنها نشان داده اند که هر کجا که بروند ، مردم را به خود جلب می کنند. و افکار عمومی مهم است.

قیمت بسیار در دسترس است - این 3. 99 دلار است - زیرا در کنار ما معتقدیم که پیام مردم Wixárika مانند نقطه پیکان است. آنچه در Wirikuta اتفاق می افتد در بسیاری از مناطق - در سراسر مکزیک ، در سراسر آمریکای لاتین و در سراسر جهان اتفاق می افتد. بنابراین قصد ما این است که پیام مردم Wixárika شناخته شود. به همین دلیل ما این کمپین راه اندازی را انجام دادیم.

Katira و Tulama در یک مراسم تمام شب.(عکس: فیلم Huicholes با احترام)

هرنن: این ترجمه ای در Teiwari از آنچه در هر مراسم انجام می دهند ، است. ما توانسته ایم با خانواده Ramírez ، که واقعاً بزرگ است ، در این مورد به اشتراک بگذاریم - اما آنها خود را بسیار بی سر و صدا ، با مراقبت زیاد و با آرامش و نظم خانوادگی فراوان ، به روشی زیبا حمل می کنند. با حضور بسیار آنها ، آنها به نوعی کار تیمی در جامعه منتقل می شوند و جنبه های زیادی را به ما آموختند - باید زندگی افراد بومی را درک کرد ، نه فقط به این دلیل که تبعیض وجود دارد ، که وجود دارد ، بلکه از نظر سرزمینی نیز وجود دارد. آنها در تکمیل زیارت های خود مشکلات زیادی دارند و مسئله شرکت معدن فاجعه بار خواهد بود ، اگر به نظر می رسد که به نظر می رسد.

بسیاری از مشکلات دیگر وجود دارد اما یک روند بسیار پیچیده وجود دارد که شامل قربانی کردن یک حیوان است - نه به شکلی گسترده بلکه همانطور که در فیلم می بینید ، بسیار خوب ، با احترام زیادی به وجود ، در یک آیینزمینه ، این چیزی است که برای مدت زمان طولانی انجام شده است. شکار گوزن وجود دارد ، که یک حیوان مقدس است. این تقریباً شبیه شکار خود است. به همین دلیل بخشی از یک چرخه را تشکیل می دهد. و گوزن به دلیل آنها در معرض خطر نیست ، به دلایل دیگر در معرض خطر است. این مانند Peyote است که آنها برای استفاده از خانواده خود برداشت می کنند ، به دلیل آنها در معرض خطر نیست ، اما به دلایل دیگر ، مانند گردشگران ، ملی و بین المللی ، که به اینجا می آیند و بدون درک آن ، آن را سرقت می کنند و حتی آن را می فروشند و آن را تجاری می کنند. بشراین باعث می شود فرهنگی که می داند چگونه از آن استفاده کند ، به فرزندان خود می آموزد.

به عنوان مثال یک کودک - دیزی یکی از دختران ، که در پوستر فیلم به نمایش در آمده است - که آن را با ریشه می کشد. آنها به او می گویند ، نه ، نه ، نه - شما باید آن را برش داده و ریشه را ترک کنید. این گیاه باید در ارتباط باشد. این مانند بافت عصبی است که باید در اینجا در بیابان بماند. آن ناحیه مانند پستان زنانه است که به دلیل سازندهای صخره ای سیرا ، آبهای ماقبل تاریخی زیر زمینی را متمرکز می کند. این ساختار معدنی پیچیده را می توان به عنوان یک مدار ارگانیک مشاهده کرد که اطلاعات باستانی را در داخل نگه می دارد. مانند یک پردازنده ... و از طریق آبها ، داده ها به Peyote منتقل می شوند ، که به عنوان یک رابط گیاهی برای Huicholes عمل می کند. بنابراین ، با مصرف کاکتوس در آیین های خود ، آنها با اجداد و پیام های خود ارتباط برقرار می کنند و چرخه را نوسازی می کنند ، تعادل برای باران های خوب برای تغذیه محصولات خود و حفظ "جهان" در تعادل.

ساندرا و الیازار رامرز ، فرزندان انریکه رامرز و نوه های Katira ، در یک مراسم تمام شب در زمان فیلم. ساندرا اکنون متاهل و مادر آلبرت کوچک است. الیازار در دبیرستان است.(عکس: فیلم Huicholes با احترام)

تریسی: یک قیاس زیبا ، هرنن. حالا من فقط دوست دارم از این دو نفر بپرسم: برای آخرین نگهبانان Peyote چیست؟

پائولا: ما امیدواریم که نمایش های بیشتری را در مکزیک انجام دهیم و پس از آن امیدواریم که پول را برای انجام تورهای آمریکای جنوبی ، اروپا ، ایالات متحده و کانادا جمع آوری کنیم. وب سایت ما توضیح می دهد که چگونه مردم می توانند در این زمینه از ما پشتیبانی کنند. هنگامی که یک پیش بینی وجود دارد ، جایی که هزینه ای وجود دارد ، ما 50 ٪ دریافت می کنیم. اگر برویم - باید هزینه های خود را بپردازیم. سپس اگر ما مازاد بسازیم ، درصدی از آن به حمایت از پروژه ها در Wirikuta و در سرزمین های Huichol می رود.

چیزی که ما در این سفر نیز آموختیم - ما بسیار پر شور و هیجان سفر کردیم ، به این معنا که آنها در مکان های بسیار اقتصادی به ما مهمان نوازی می دادند ، آنها ما را به خوبی تغذیه می کردند ، اما همه اینها واقعاً از پول مراقبت می کردند. ما می خواهیم این کار را از این طریق ادامه دهیم ، بنابراین به این ترتیب می توانیم افراد بیشتری را به ارمغان بیاوریم. ما پنج ستاره نمی خواهیم. آنچه ما می خواهیم راحت باشیم - مکانی مناسب برای خوابیدن ، بنابراین می توانیم وقتی فیلم را ارائه می دهیم باهوش باشیم - و می خواهیم با هم باشیم.

برای انجام این پنج کارکرد ، تعدادی از سازمان های مختلف همکاری کردند. بنابراین ایده این است که به نیروها بپیوندید و هزینه ها را کاهش دهیم.

اکنون ما مرحله ای از این مرحله را شروع می کنیم ، آنها به سیرا برمی گردند و هرن باید به خانه برگردند ، و ما قصد داریم با هرنن بنشینیم و سفرها را برنامه ریزی کنیم.

یک مورد دیگر که من فقط دوست دارم اضافه کنم ، سه نفر از ما ، هرنن ، خوزه آندرس و من ، بسیار سپاسگزاریم از مردم Wixárika و خانواده Ramírez ما را دعوت کرده اند و به ما اجازه داده اند که این فیلم را بسازیم. این افتخار است که ما را به اشک می اندازد.

برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد Huicholes: The Last Peyote Guardians یا اجاره فیلم ، لطفاً به سایت www.huicholesfilm.com مراجعه کنید. برای سازماندهی یک غربالگری ، با مدیر در هرنانتون (AT) gmail.com تماس بگیرید.

تولاما رامرز ، همسر كتیرا و خود ماراكام.(عکس: فیلم Huicholes با احترام)