اسرار تجاری در میسوری

در آخرین تعداد چهل و سه ایالت و ولسوالی کلمبیا قوانین مخفی تجارت را بر اساس قانون اسرار تجاری یکنواخت اتخاذ کرده بودند. میسوری از جمله این ایالت ها است. قانون اسرار تجاری یکنواخت میسوری ("قانون") هم تسکین محرک و هم واقعی (و در موارد "ظالمانه" را مجازات می کند) خسارت را برای سوء استفاده از "راز تجارت" خسارت می کند. این قانون یک راز تجارت را به این ترتیب تعریف می کند:

اطلاعات ، از جمله اما محدود به داده های فنی یا غیر فنی ، فرمول ، الگوی ، تالیف ، برنامه ، دستگاه ، روش ، تکنیک یا فرآیند ، که:

(الف) ارزش اقتصادی مستقل ، واقعی یا پتانسیل را از آن به طور کلی به دست نمی آورد ، و به راحتی توسط سایر افرادی که می توانند ارزش اقتصادی را از افشای یا استفاده خود بدست آورند ، قابل تشخیص نیست. و (ب) موضوع تلاشهایی است که تحت این شرایط برای حفظ رازداری آن منطقی است.

بیشتر سوء استفاده از پرونده های مخفی تجارت به این موضوع مربوط می شود که آیا اطلاعات خاصی که گفته می شود سوء استفاده شده است ، در واقع "راز تجارت" است. برای اهداف تجزیه و تحلیل ، دادگاه ها به طور کلی تعریف را به شش مؤلفه تقسیم می کنند: (1) اطلاعات ، از جمله فنی یا غیر فنی.(2) این دارای ارزش اقتصادی واقعی یا بالقوه است.(3) در نتیجه عدم شناخته شدن به طور کلی ؛(4) و به راحتی قابل تشخیص نیست.(5) توسط سایر اشخاصی که می توانند از افشای آن یا استفاده از آن ارزش اقتصادی بدست آورند. و (6) موضوع تلاش هایی است که تحت این شرایط برای حفظ رازداری آن منطقی است.

اثبات وجود یک راز تجارت

یک شاکی که ادعا می کند سوء استفاده از اسرار تجاری خود را بر عهده دارد ، این بار اثبات هر یک از این عناصر را با ویژگی دارد. زمینه های معمول مشاجره در اثبات راز تجارت این است که آیا (1) اطلاعات دارای ارزش اقتصادی برای مالک و دیگران است ، (2) این اطلاعاتی است که به طور کلی با استفاده مناسب شناخته می شود یا به راحتی قابل تشخیص است و (3) مالک از آن استفاده کرده استتلاش های معقول برای مخفی نگه داشتن اطلاعات.

آیا اطلاعات دارای ارزش اقتصادی هستند؟

در تعیین اینکه آیا اطلاعات خاص دارای ارزش اقتصادی است ، دادگاه ها اطلاعات محرمانه ای را که ممکن است دارای ارزش گذرا باشد ، مانند ساختار قیمت گذاری که ممکن است از هفته به هفته یا ماه به ماه تغییر کند ، از اطلاعاتی که دارای ارزش ماندگار هستند ، مانند فرمول شیمیایی تغییر داده اند. این تمایز به بهترین وجه توسط یک دادگاه به شرح زیر ترسیم شد:

[یک راز تجارت] با سایر اطلاعات مخفی در یک تجارت متفاوت است. بشربشردر این صورت ، این اطلاعات فقط در مورد وقایع مجرد یا زودگذر در انجام مشاغل نیست ، زیرا به عنوان مثال ، مبلغ یا سایر شرایط یک پیشنهاد مخفی برای یک قرارداد یا حقوق برخی از کارمندان یا سرمایه گذاری های امنیتی ساخته شده یادر نظر گرفته شده ، یا تاریخ تعیین شده برای اعلام یک سیاست جدید یا برای ارائه یک مدل جدید یا موارد مشابه. راز تجارت یک فرآیند یا وسیله ای برای استفاده مداوم در عملکرد تجارت است. به طور کلی مربوط به تولید کالاها است ، به عنوان مثال ، یک ماشین یا فرمول برای تولید یک مقاله. با این وجود ممکن است مربوط به فروش کالاها یا سایر عملیات در تجارت باشد ، مانند کد برای تعیین تخفیف ها ، تخفیف ها یا سایر امتیازات در لیست قیمت یا کاتالوگ یا لیستی از مشتریان تخصصی یا روشی برای حسابدارییا سایر مدیریت دفتر

دادگاهها استدلال كرده اند كه اطلاعات محرمانه ، اما كوتاه مدت ، راز تجارت نیست زیرا پس از انقضاء ، هیچ ارزشی برای رقیب ندارد.

دادگاه ها همچنین اعلام کرده اند که عنصر دیگری که باید در تعیین ارزش اطلاعات در نظر گرفته شود ، میزان تلاش و هزینه صرف شده توسط مالک در توسعه آن است. هرچه مدت زمان در حال توسعه و هزینه بیشتر باشد ، احتمال دارد که دادگاه متوجه شود که اطلاعات مورد نظر دارای ارزش است.

آیا این اطلاعات به طور کلی از طریق روش های مناسب شناخته شده است یا به راحتی قابل تشخیص است؟

در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا اطلاعات عموماً شناخته شده است یا خیر، دادگاه ها به میزان شناخته شدن اطلاعات در صنعت مربوطه توجه خواهند کرد. برای اینکه اطلاعات به طور کلی شناخته شوند، نیازی نیست که عموم مردم بدانند. نمونه‌ای از کاربرد این اصل را می‌توان در پرونده‌ای اخیر یافت که در آن شاکی ادعا کرد که مراحل ساخت آن برای دستگاه‌های مصنوعی یک اسرار تجاری است که توسط یک کارمند سابق مورد سوء استفاده قرار گرفته است. دادگاه دریافت که به نظر می‌رسد تکنیک‌های استفاده شده توسط کارفرما مشابه تکنیک‌هایی است که در هر تجارت پروتز استفاده می‌شود. دادگاه همچنین از سوابق محاکمه تشخیص داد که یک سیستم استاندارد در مورد ساخت وسایل مصنوعی مورد استفاده در صنعت وجود دارد و سیستم شماره گذاری مورد استفاده شاکی به طور جهانی مورد استفاده قرار می گیرد که توسط Medicare، Medicaid و شرکت های بیمه سلامت پذیرفته شده است. دادگاه بر این اساس نتیجه گرفت که رویه های جعل شاکی یک اسرار تجاری نیست.

برای تعیین اینکه آیا اطلاعات مورد بحث به راحتی قابل تشخیص است یا خیر، دادگاه ها به منابع اطلاعات موجود در صنعت و میزان کار لازم برای به دست آوردن اطلاعات خاص از آن منابع توجه خواهند کرد. در پرونده ای که اخیراً توسط یک دلال حمل و نقل علیه یک کارمند سابق مطرح شد، دادگاه این تحقیق را در مورد ادعای سوء استفاده از یک اسرار تجاری در قالب فهرست مشتریان اعمال کرد. دادگاه تشخیص داد که فهرست مشتریان یک راز تجاری نیست زیرا اطلاعات فهرست مشتریان کارفرمایان را می‌توان از سایر منابع عمومی در دسترس جمع‌آوری کرد، مانند یک وب‌سایت خاص صنعت که یک پایگاه داده آنلاین ارائه می‌دهد که تعدادی از بارهای بالقوه را فهرست می‌کند. نیاز به حمل و نقل در هر زمان معین، و دیگر وب سایت های مشابه و دایرکتوری های تلفن.

آیا مالک اقدامات معقولی برای حفظ محرمانه بودن اطلاعات انجام داده است

غالباً مشاغل که برای ایجاد درآمد به اسرار تجاری متکی هستند و به آنها اعتماد می کنند ، از اقدامات احتیاطی کافی برای محافظت از آن اسرار تجاری استفاده نمی کنند ، و به کسانی که این اسرار تجاری را با فرصتی برای ارائه یک دفاع مؤثر متناسب می کنند ، فراهم می کند. این نارسایی غالباً ناشی از عدم درک درمورد اینکه چه اطلاعاتی ممکن است یک راز تجارت باشد و مراحلی که می تواند و باید برای حفظ رازداری آن انجام شود ، ناشی می شود. مشاغل ممکن است بخواهند خدمات یک موسسه حقوقی را برای انجام "حسابرسی مخفی تجارت" حفظ کنند که به آنها هشدار می دهد که چه اطلاعاتی ممکن است در اختیار داشته باشند که به عنوان یک راز تجاری واجد شرایط باشد و اقداماتی که باید برای محافظت از آن اطلاعات در برابر سوء استفاده انجام دهد. در صورت بروز ادعای سوء استفاده با علی رغم اتخاذ چنین اقداماتی ، چنین اقداماتی نیز از ادعای دادگاه پشتیبانی می کند.

از جمله اقدامات حفاظت مخفی تجارت ، دادگاهها در تصمیم گیری در مورد اینکه آیا مشاغل شاکی برای محافظت از اسرار تجاری خود اقدامات معقولی انجام داده است ، این است که آیا: 1) کلیه اطلاعاتی که تجارت به عنوان یک راز تجارت می داند با افسانه ای که اطلاعات را به عنوان "تعیین می کند" برچسب گذاری شده است. "راز تجارت "یا" محرمانه و اختصاصی "؛2) دسترسی به اطلاعات موجود در مشاغل محدود به کارمندانی است که نیاز به شناختن آن دارند. 3) این کارمندان و اشخاص ثالث ، مانند فروشندگان و مشاوران ، که از اطلاعات آگاهی دارند ، ملزم به امضای توافق نامه های محرمانه بودند. 4) اگر اطلاعات در سیستم رایانه ای قرار دارند ، دسترسی به اطلاعات با گذرواژه ، کد کاربر ، پین یا سایر حفاظت ها محدود می شود. 5) اگر اطلاعات در کپی سخت در تجارت ذخیره شود ، دسترسی به کابینت پرونده ، اتاق ذخیره سازی یا سایر مخازن توسط کلید ، نشان یا برخی از وسایل مناسب دیگر محدود می شود. 6) به کارمندان مشاغل آموزش داده شده است که نحوه شناسایی و محافظت از اسرار تجاری را آموزش داده است. و 7) مدیریت مصاحبه های خروجی را با کارمندان در حال عزیمت انجام می دهد تا اطمینان حاصل کند که آنها اطلاعاتی را درک می کنند که تجارت راز تجارت را در نظر می گیرد و به آنها در مورد تعهدات مداوم خود نسبت به کارفرما سابق برای حفظ رازداری این اطلاعات توصیه می کند.

اگر شاکی بتواند ثابت کند که اطلاعات مورد نظر یک راز تجارت است ، پس باید ثابت کند که سوءاستفاده رخ داده است. براساس این قانون ، هم کسب و هم افشای یا استفاده از راز تجاری می تواند در صورت برآورده شدن سایر الزامات این قانون ، سوء استفاده را ایجاد کند. کسب یک راز تجارت توسط کسی که می داند یا دلیل دارد می داند که راز تجارت توسط "وسایل نادرست" به دست آمده است ، سوء استفاده است. در این قانون آمده است كه به معنای نادرست "شامل سرقت ، رشوه دادن ، سوءاستفاده ، نقض یا القاء نقض وظیفه برای حفظ رازداری یا جاسوسی از طریق وسایل الکترونیکی یا سایر موارد است."کاربرد این مقررات در حقایق زیر نشان داده شده است. جونز ، کارمند ACME ، Inc. ، اطلاعاتی را که راز تجارت کارفرمای سابق ، شرکت ویجت و ACME است ، از اطلاعات در زمینه فعالیت های تجاری خود استفاده می کند. جونز مشمول شرایط یک شرط محرمانه بودن است که بخشی از توافق اشتغال وی با شرکت ویجت بود. شرط محرمانه بودن هنوز در زمان افشای مؤثر است و ویجت به افشای آن رضایت نداده است. مدیریت ACME ، Inc آگاه است که جونز مشمول شرایط تأمین محرمانه بودن و افشای اطلاعات اطلاعات است. واضح است که جونز وظیفه قراردادی را برای حفظ محرمانه بودن اطلاعاتی که وی به ACME فاش کرده است ، نقض کرده است ، و ACME این نقض را القا کرده است ، بنابراین ACME راز تجارت را با "ابزارهای نادرست" به دست آورده است و به تبع آن راز تجارت راس را سوء استفاده کرده استویجت با نقض قانون.

شرایطی که در آن "افشای" یا "استفاده" از راز تجارت ، سوء استفاده از آن پیچیده تر است. در این قانون آمده است که چنین افشای یا استفاده باید بدون رضایت صریح یا ضمنی مالک باشد. علاوه بر این ، باید نشان داد که کسی که از آن استفاده می کند یا فاش می کند (الف) از وسایل نادرست برای به دست آوردن راز تجارت استفاده می کند. یا (ب) قبل از تغییر مادی در موقعیت ، می دانست یا دلیلی برای دانستن اینکه این یک راز تجارت است و دانش از آن به اشتباه به دست آمده است. یا (ج) در زمان فاش شدن راز تجارت یا دلیلی برای دانستن اینکه دانش راز تجارت (من) از طریق شخصی که از وسایل نامناسب برای به دست آوردن آن استفاده کرده بود ، به دست آورد. یا (ii) تحت شرایطی به دست آورد و وظیفه خود را برای حفظ رازداری خود به دست آورد. یا (iii) از طریق شخصی که وظیفه خود را به صاحب اطلاعات بدهکار بود برای حفظ رازداری خود به دست آورد. اگر این مقررات را در بند بالا به کار ببریم ، می بینیم که هر دو جونز و ACME ، اگر از راز تجارت استفاده می کنند ، مسئولیت سوء استفاده ، جونز به عنوان یک افشای و ACME به عنوان کاربر مسئولیت پذیر هستند. جونز ، که راز تجارت را برای ACME فاش کرد ، از ابزارهای نامناسب برای به دست آوردن آن استفاده کرد و بنابراین تحت بند (الف) فوق قرار می گیرد. Acme ، که از راز تجارت استفاده می کرد ، از وسایل نامناسب استفاده می کرد تا با القاء جونز برای نقض تعهدات خود در برابر ویجت ، آن را بدست آورد و همچنین تحت بند (الف) مسئولیت پذیر است. هر دو جونز و ACME ممکن است طبق سایر مقررات فوق مسئول باشند. به عنوان مثال ، Acme و Jones ممکن است هر دو در زیر بند (c) (ii) مسئولیت پذیر باشند زیرا هر دو در زمانی که جونز افشای ACME را افشا کرده بود ، آگاه بودند ، جونز اطلاعات را تحت شرایطی به دست آورده بود که وظیفه خود را برای حفظ محرمانه بودن خود ایجاد می کرد. اگر یک طرف بتواند هر دو را نشان دهد که صاحب یک راز تجارت است و سوء استفاده از راز تجارت رخ داده است ، این عمل به شخص آسیب دیده امداد و عاد و رسان و خسارت می دهد. این قانون مقرر می کند که یک سوء استفاده واقعی یا تهدیدآمیز را می توان به وجود آورد. این حکم ممکن است استفاده از آینده را پس از پرداخت حق امتیاز معقول شرط کند و ممکن است اجباری باشد ، به این دلیل که می تواند اقدامات مثبت متهم را وادار کند. بسته به شرایط این پرونده ، اندازه گیری خسارت های موجود در برابر مصدوم در این قانون ممکن است میزان حق امتیاز معقول برای استفاده از راز تجارت ، میزان ضرر واقعی ناشی از طرف آسیب دیده یا میزان ناعادلانه باشد. غنی سازی به حزب سوء استفاده کننده.

و اگر سوءاستفاده "ظالمانه" است که توسط "انگیزه شیطانی" یا "بی تفاوتی بی پروا به حقوق دیگران" از "انگیزه بد" حزب سوء استفاده می کند ، ممکن است طرف آسیب دیده حق خسارت های مجازاتی را داشته باشد.