مطالعه ای در مورد ساختارهای بازار در اقتصاد

ساختارهای بازار "ویژگی های سازمانی و دیگر یک بازار" است (رایلی ، 2012). این ویژگی ها عبارتند از: تعداد بنگاه ها ، ماهیت هزینه ها ، تمایز محصول ، موانع ورود و کارآیی اقتصادی. از ساختارهای بازار برای طبقه بندی بنگاهها در بازار برای همیشه در حال رشد استفاده می شود. چهار ساختار اصلی بازار وجود دارد: رقابت کامل ، رقابت انحصاری ، انحصار و الیگوپولی ها. همه این ساختارها از بسیاری جهات یکسان و متفاوت هستند و همه آنها مزایا و مضرات مختلفی دارند.

رقابت کامل

رقابت کامل زمانی اتفاق می افتد که چندین خریداران و فروشندگان محصولات مشابهی را بفروشند (Heakal ، 2013).

از آنجا که بازار شرکت های زیادی با بخش های کمی از بازار دارد ، ورود بسیار آسان است. متمایزترین ویژگی رقابت کامل این است که قیمت ها با عرضه و تقاضا تعیین می شوند. اگر عرضه یک محصول زیاد باشد و تقاضا کم باشد ، قیمت کاهش می یابد. اگر عرضه یک محصول کم باشد و تقاضا زیاد باشد ، قیمت افزایش می یابد. این امر بنگاه ها را از افزایش قیمت ها متوقف می کند فقط به این دلیل که پول بیشتری می خواهند.

نویسنده تأیید شده

وی گفت: "این نویسنده هرگز برای من اشتباه نمی کند همیشه قبل از موعد مقرر تحویل می دهد. من به شما می گویم این نویسنده کاملاً بهترین است."

اگر یک شرکت در یک رقابت کامل این کار را انجام دهد ، مصرف کننده به سادگی با قیمت بهتر به رقیب خود (در همان بازار) می رود.

با گذشت زمان ، این امر باعث می شود که شرکت حریص مشتری ، سهام بازار و در نهایت سود را از دست بدهد. رقابت کامل ایده آل ترین شکل بازار است زیرا قیمت ها مبتنی بر عرضه و تقاضا هستند. هنگامی که رقابت کامل اتفاق می افتد ، کل بازار همگام است. به شرکتها به میزان تقاضای پیش بینی شده خود گفته می شود ، آنها محصول را بر اساس تقاضا با قیمت مشخصی که به آنها امکان می دهد سود دریافت کنند ، تأمین می کنند.

با کلیک بر روی "پیشنهادات نویسندگان" ، شما با شرایط خدمات و خط مشی رازداری ما موافقت می کنید. ما گاهی اوقات ایمیل تبلیغی و حساب مربوط به حساب را برای شما ارسال می کنیم

شما هنوز به شما تعلق نمی گیرد!

همچنین ایده آل ترین است زیرا ورود به بازار آسان است و راه اندازی یک شرکت جدید نسبتاً ساده است. برخی از مضرات نیز وجود دارد. رقابت کامل به این معنی است که همه چیز به خوبی پیش می رود ، بنابراین بسیاری از شرکت ها دلیلی برای نوآوری محصولات جدید نمی بینند. اگرچه این ممکن است در ابتدا خوب باشد ، مهم است که به یاد داشته باشید که محصولات تمایز نیافته در این ساختار وجود دارد تا جهان در نهایت تکراری و کسل کننده شود (پتینگر). بعضی اوقات ، کمی تنوع از نظر ساختار بازار خوب است.

رقابت انحصاری

از رقابت انحصاری برای توصیف بازار با بسیاری از بنگاهها استفاده می شود که همه محصولی کمی متفاوت را می فروشند ("رقابت انحصاری"). در رقابت انحصاری شرکتهای انفرادی قادر به تصمیم گیری در مورد قیمت و میزان تولید خود هستند. اگرچه این ممکن است به عنوان یک لوکس به نظر برسد ، اما به معنای رقابت شدید است زیرا یک رقیب می تواند در هر زمان قیمت خود را کاهش دهد. از آنجا که قیمت و خروجی بسیار انعطاف پذیر است ، ترک و ورود به بازار نسبتاً ساده است. هیچ موانعی برای برطرف کردن وجود ندارد. در یک رقابت انحصاری ، اکثر شرکت ها بر سود متمرکز شده اند. آنها عموماً قدرت برابر را بر روی بازار به اشتراک می گذارند ، بنابراین هیچ یک از قیمت ها نیستند ("تعریف رقابت انحصاری"). ساختار بازار انحصاری رقابت معمولاً برای محصولات جدیدتر که مطمئن نیستند در رقابت هستند ، مورد نظر است. این کارآفرینان جدید قادر به وارد کردن محصولات خود در یک رقابت در حال حاضر شدید هستند و می بینند که آیا آنها برای مقاومت در برابر رقابت چه چیزی را دارند یا خیر.

در حالی که یک رقابت انحصاری ممکن است یک ساختار عالی در بازار به نظر برسد ، اما بی عیب و نقص نیست. دشوارترین بخش رقابت انحصاری دقیقاً همین رقابت است. برای بسیاری از شرکت ها در این ساختار بازار ، شکستن حتی به اندازه کافی سخت است ، چه رسد به اینکه با قیمت ها به طور مداوم در نوسان (کومار) سود مناسبی کسب کنیم. حتی اگر بنگاه های متمرکز بر سود بازار را به راحتی اجرا کنند ، اما با ظرفیت محصول اضافی نیز باعث ایجاد مشکل می شود. از آنجا که همه این بنگاهها در تلاشند جلوی یکدیگر قرار بگیرند اما با کمترین هزینه ممکن کار نمی کنند ، ظرفیت اضافی محصول می تواند سقوط یک شرکت در این بازار باشد. یک بازار رقابت انحصاری یک روش مطمئن برای دانستن اینکه آیا شما برای ماندن یک رهبر ثابت را دارید و آیا محصول شما آنچه را برای ضرب و شتم رقبا لازم دارد ، دارد.

انحصار

از ساختار بازار انحصاری برای توصیف وضعیتی استفاده می شود که در آن فقط یک فروشنده برای یک محصول خاص وجود دارد (هیکال ، 2013). آن فروشنده خاص بر کل صنعت آن محصول کنترل دارد. وقتی این اتفاق بیفتد ، ورود به این بازار به دلیل هزینه های زیاد و سایر مسائل اقتصادی ، سیاسی و اجتماعی دشوار است. بارها و بارها در انحصار ، این که یک فروشنده خاص از منابع اختصاصی برای تولید محصول برخوردار است. به همین دلیل است که بیشتر انحصارها وقتی یک شرکت قادر به ثبت اختراع با روش یا محصول است ، اتفاق می افتد. پس از برقراری حق ثبت اختراع ، ورود دیگران به همان بازار تقریباً غیرممکن است. به طور طبیعی ، داشتن انحصار در بخش خاصی از بازار همیشه مطلوب است. اگر به درستی اجرا شود ، یک انحصار می تواند با نداشتن رقابت و ساخت مداوم محصولات جدید و بهتر برای ایجاد انحصار بیشتر ، یک صنعت حتی گسترده تر را به دست بگیرد.

متأسفانه ، این همیشه اینگونه نیست و انحصار می تواند کاملاً ناکارآمد شود ("راندمان انحصار"). تقریباً مانند رقابت کامل ، افراد دارای انحصار اغلب اوقات تنبل می شوند. آنها احساس می کنند که در حال حاضر صنعت را تحت کنترل دارند ، بنابراین نوآوری لازم نیست. برای تلاش برای ظاهر نوآورانه ، بسیاری از شرکت ها کمی تغییر محصول خود را شروع می کنند ، اما گاهی اوقات به عنوان یک محصول ارزان قیمت به پایان می رسد. با گذشت زمان ، مصرف کنندگان خرید را متوقف می کنند و شرکت ها در تلاش برای شکستن یکنواخت هستند. برای انجام این کار ، آنها قیمت ها را به یک سطح غیرقابل توجیه افزایش می دهند و کل مشتری خود را از دست می دهند. به طور کلی ، یک انحصار بسته به اینکه چقدر کارآمد است ، می تواند یک نعمت یا نفرین باشد.

انحصار چندجانبه

ساختار بازار الیگپولی به عنوان بازاری با شرکتهای بسیار کمی در صنعت توصیف شده است.(Heakal ، 2013) بسیار شبیه به یک انحصار است ، فقط با تعداد انگشت شماری از فروشندگان و نه یک فروشنده نهایی. دسترسی به بازار در یک الیگپولی نیز محدود است. همه بنگاههای موجود در الیگپولی به یکدیگر وابسته هستند. محصولات بسیار شبیه به هم هستند ، بنابراین اگر یک شرکت بتواند قیمت خود را پایین بیاورد ، سهم بازار بیشتری را به دست می آورد و دیگران را به بیرون سوق می دهد. در آن مرحله ، الیگوپولی به یک انحصار تبدیل می شود. برای کارآفرینان با آگاهی خوب از بازار ، یک الیگوپولی می تواند یک ساختار ایده آل در بازار باشد. از آنجا که الیگوپولی ها به استراتژی یکدیگر وابسته هستند ، بخش مهمی از فعالیت در یک الیگپولی است. وابستگی متقابل شرکتها را ملزم به پیش بینی دائماً پاسخ رقابت ("الیگوپولی") می کند. آنها باید تصمیم بگیرند که آیا می خواهند با رقبای خود یا رقبای خود متحد باشند. آنها همچنین باید تصمیم بگیرند که آیا می خواهند قیمت خود را پایین بیاورند یا قیمت خود را ثابت نگه دارند. متأسفانه ، با این حال ، برای مشاغل کوچک تقریباً غیرممکن است که به یک ساختار الیگوپولی فشار بیاورند. حتی اگر آنها بتوانند بر موانع طبیعی غلبه کنند ، هنوز هم ایجاد خود به عنوان یک برند دشوار است زیرا بازار معمولاً پر از بنگاه های بزرگتر است (Sonkushre ، 2012).

شباهت ها

در حالی که ممکن است در ابتدا به نظر برسد که هیچ یک از این ساختارهای بازار شباهت هایی ندارند ، آنها واقعاً این کار را انجام می دهند. انحصارها و الیگوپولی ها ساختارهای بازار بسیار مشابهی هستند. انحصار یک بازار دشوار برای ورود به یک فروشنده است که یک محصول خاص را می فروشد. الیگوپولی یک بازار دشوار برای ورود به تعداد معدودی از فروشندگان است که یک محصول خاص را با تغییرات جزئی می فروشند. این ساختارهای بازار به قدری مشابه هستند که اغلب اوقات ، یک الیگوپولی با گذشت زمان به انحصار تبدیل می شود. یک رقابت کامل و رقابت انحصاری به طرز نگران کننده ای نیز مشابه است. هر دو بازاری هستند که به راحتی به آن دسترسی پیدا می کنند و شرکتهای زیادی را می فروشند که محصولات مشابه را می فروشند. تنها تفاوتی که بین این دو نهفته است ، ماهیت هزینه ها است. مسابقات عالی قیمت را بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می کند در حالی که مسابقات انحصاری قیمت را بر اساس نظرات و رقبا خود تعیین می کند. اگرچه ممکن است به نظر نرسد که این ساختارهای بازار از نظر سطح یکسان باشند ، اما شباهت های زیادی را با یکدیگر به اشتراک می گذارند.

تفاوت

هر ساختار بازار ذکر شده در بالا دارای ویژگی هایی است که آن را از دیگران متمایز می کند. به عنوان مثال ، رقابت کامل و انحصار متفاوت است زیرا مخالفان قطبی هستند. انحصار یک بازار دشوار برای ورود با یک فروشنده است که یک محصول را می فروشد. یک رقابت عالی یک بازار آسان برای دستیابی به چندین فروشنده است که چندین محصول مشابه را می فروشند. تنها موردی که در مورد این ساختارها متفاوت است موانع ورود ، تعداد بنگاه ها/فروشندگان ، محصولات و ماهیت هزینه ها در تجارت است. همه این خصوصیات بین ساختارهای بازار فردی متفاوت است. این همان چیزی است که آنها را از یکدیگر متمایز می کند.

نتیجه

اشکال بسیاری از ساختارهای بازار برای شرکت هایی که نیازهای مختلفی را در بازار تأمین می کنند وجود دارد. ساختار یک بازار می تواند در هر لحظه تغییر کند ، بنابراین دانش در مورد هر چهار ساختار بازار مهم است. رقابت کامل ، رقابت انحصاری ، انحصار و الیگپولی. همه ساختارها به روش های مختلف مشابه و متفاوت هستند و از مزیت و معایب برخوردار هستند. حتی در رقابت کامل همیشه خطر یک شرکت ناکام وجود دارد. برای شرکت ها مهم است که بدانند چگونه می توانند در ساختارهای مختلف بازار به منظور موفقیت کارآمد باشند.